Only they will understand me

De grijze reu stapten langzaam door het woud heen, hij was hier pas net en vond zijn intrek al. Hij luisterde terwijl de nacht over hem waakte, er klonk gefluister om hem heen maar hij zag niemand. Hij bleef staan en trok zijn lip op, zijn ogen keken venijnig om hem heen. Hij was groter dan de gemiddelde reu en erg sterk, je kon hem aan zijn met littekens bedekte lichaam en zijn witte oog waar een litteken over heen liep herkennen. Hij besloot het gefluister maar zo te laten, ruzie zoeken nu daar had hij totaal geen behoefte aan. Hij sprong over een boomwortel die strak gespannen over het pad lag, zijn staart hing naar beneden en zijn oren lagen in zijn nek. Hoe lang was het wel niet geleden dat hij een mede wolf had gezien, en dan nog- Niemand wilde bij hem in de buurt zijn, zijn uiterlijk vervormde zijn innerlijk. Hij was niet slecht, alleen wist zijn geest dat niet. Het slechte kwam naar boven door zijn verleden, dan kwam het beest in hem los en dan werd hij woedend. Dan vermoorde hij en dode hij al het levende om hem heen, zo herkende je hem. Het beest hielt hem in zijn greep, en zorgde dat hij niet zichzelf kon zijn. Dat beest zat vrij in zijn binnenste, soms na vele maanden en soms jaren kon hij gekalmeerd worden. Door iemand. Maar hij had al tijden geen wolf meer gezien, té lang dus het beest zal dus nooit gekooid worden. Hij was zelf ook eens gekooid geweest, geslagen. Door zijn verleden en zijn ruwe innerlijk kreeg hij de littekens, littekens die diep reiken tot zijn ziel en zijn hart. Wonden blijven daar achter, die binnen nooit genezen kunnen. Hij plant zichzelf neer tussen twee sterke boomwortels en luisterde naar het gefluister, langzaam kalmeerde de natuur om hem heen hem. Het kooide het beest, nee dat kon niet. Het beest in zijn borst snorde tevreden en kalmeerde ook, maar kon elk moment hem weer zo maken zoals hij was. Duister. Duistere Fantasie. Dark Fantasie.

Kelis' krachtige poten raakte dit keer hard de grond bij elke stap die ze zette. Haar staart zwiepte dominant heen en weer terwijl haar oren recht overeind stonden. Haar witte, gloeiende haren stonden voor haar ogen, zoals gewoonlijk. Niemand wist de echte kleur van haar ogen. 'I'm freakin' out to where am I now.. I'm upside down. I can't stop it now. You can't stop me now. When the world is crashing down. When I fall and hit the the ground. I will fall and turn around. Don't try and stop me.' haar lippen vormde de woorden maar haar mond fluisterde geen woord. Haar witte hoorns hadden evanals haar gehele lichaam een zachte gloed om zich heen. Ze blinkte zachtjes tussen het bos. Ze hield niet van deze plek. Ze hield zich liever in het duister. Maar soms moest ze hier gewoon komen. Tenslotte leek Zixone verdwenen en Faita was nou ook niet echt aanwezig. Een zachte maanlicht viel op haar lila-achtige vacht. Maar iedere wolf die goed was opgevoed wist wie zij was. Haar lila-achtige vacht kon de slimme niet bedriegen. Haar sterke spieren en hoorns - waar immers delen van waren afgevallen - bewezen wat ze was. En wie ze wel niet was. Ze was een wolvin die niet huilde voor pijn. Pijn was immers beter dan het voelen van helemaal niks. Er klonken enkele zachte geluiden van de dieren en insecten om haar heen. Zij was Kelis. Kelis de gevreesde.

De reu duwde zich tegen de boom, om daarna op te springen en nijdig achteruit te kijken. 'Kijk eens aan het leeft inderdaad.' Gromde hij woest, hij sprong weer op het pad en liep met krachtige passen door. Zijn oren lagen zoals gewoonlijk in zijn nek en zijn staart hing naar beneden, hij zuchtte kort. Toen schoof er een klank zijn oren in, hij bleef staan en luisterde. De klank van een teef, die al redelijk kort bij was. Hij snoof en stapten op het geluid af, het bleek een lila/witte teef te zijn. Hij met zijn grijze vacht voelde zich plots anders, dat stoorde hem. Het beest in zijn borst knorde waarschuwend, hij zat te denken hoe hij deze teef zal benaderen. Hij besloot dat hij zij het gesprek liet openen, uiteindelijk veranderde hij van gedachten. Een rilling liep over zijn rug terwijl hij de woorden vormde en richting de teef gooide, hij had geen idee dat het een gevreesde wolf was. Die naam kende hij niet eens, zodra zal hij het weten. 'Je staat in de weg.' Hij rolde met zijn ogen en keek de teef aan, wat zal haar naam zijn? Wat het ook was, hij wilde haar nu weg hebben alsof ze hem stoorde. Zijn ogen zochten naar de hare, alleen die bleven tasten. Omdat haar ogen achter een pluk vacht/haar bleven steken, hij keek met zijn beschadigde en zijn gezonde oog dan maar naar de pluk er zeker van dat de teef hem wel zou kunnen zien. Toch? Een plas maanlicht gleed achter de wolken vandaan, maar hij keek er niet na. Zijn ogen waren gefixeerd op de teef. Ergens fascineerde zij hem, alleen liet hij dat niet merken omdat het beest langzaam opstond en weer hem bestuurde.

Kelis snoof even in de lucht met haar zwarte neus. Er hieng hier een geur die ze niet herkende. Een zachte glinstering kwam tussen de wolken door. Stilletjes zorgde deze voor een glinstering op haar witte tanden die deels ontbloot waren en op haar krachtige, witte hoorns. Maar ook haar piercingen lichtte wat op bij de maanlicht die erop viel. Haar turqiouse tong was voor een klein moment zichtbaar. Haar blik viel op een wit gestalte die op haar afkwam. Ze kon makkelijk door haar haren zien, maar niemand anders kon door haar haar zien. 'Je staat in de weg.' klaagde deze even terwijl hij met zijn ogen rolde. Kelis deed precies hetzelfde ookal kon je dat neit zien door haar gloeiende haren. 'Ow, poepoe. Arme jij. Staat gemene wolfje in de weg? Dat is wel ernstig he..' bracht ze mierzoet uit met een schijnheilige toon ertussen. Ze ging rustig zitten terwijl haar staart dominant heen en weer zwiepte. Dat deze reu haar niet kende was een schande. Al dacht ze het zelf. 'Oewhoe, nu gaat ze zitten. Poor thing.' ze schudde met haar kop waardoor enkele witte haren heen en weer gingen. Ze was toch drie jaar ouder dan de reu, ze wist zeker dat ze hem aankon. Al helemaal met The Fury aan haar zijde.

Zijn ogen staarde naar de haren van de teef, hij rolde met zijn ogen. Grote zei niets over kracht, hij zuchtte kort. 'Inderdaad zeer ernstig.' Merkte hij sarcastisch op, hij duwde zich in zijn volle lengte omhoog en schudde even uit. 'Gemeen?' Snoof hij schamper, tot dusver had de teef nog niets uitgehaald wat gemeen zou kunnen zijn. Hij onderdrukte een vreugdeloze koude lach en richtte zijn volle aandacht weer op de teef, zou ze haar naam willen zeggen? Dat was nog een twee. Het bos stopten met fluisteren en ging toen weer door, of leek dat maar zou. This forest freaks me out. Dacht hij nors, hij tasten nog steeds naar haar ogen. Die waren nog steeds nergens te bekennen, zijn staart ging heen en weer en er walmde om de teef heen en vreemde geur. 'Mag ik je naam ook weten?' Schamperde hij, 'Dan weet ik de naam van de wolf die zich heel wat vond.' Gromde hij, maar met woorden gooien hielp geen zak en dat wist hij. Zijn staart ging kalm heen en weer, 'Of het je interesseert of niet. Mijn naam is Dark Fantasie.' Gooide hij haar toe, nog steeds geen idee dat het een zogenaamde -Gevreesde wolf- was. Leeftijd maakte bij hem niet uit, hij wist alleen nog niet dat leeftijd hier dé krachtbron van overwinnen was. Zijn ogen staarde naar de pluk voor de ogen van te turqouise wolvin, hij snoof. 'Ben je bang? Want die pluk voor je ogen zegt van wel.' Hij grinnikt vals en wacht op een reactie.

Een vals gelach steeg op vanachter een boom, die zich plots half omdraaide en naar Zixone staarde. 'Ze is voor niemand bang, jíj zou beter bang zijn van haar.' Zixone kwam tevoorschijn, met een valse grijns op zijn snuit. Hoe waagde die wolf Kelis 'bang' en ' de wolf die zich heel wat vond' noemen? Hij had het hele gesprek gevolgd, vanachter de boom, die nu met een verwarde uitdrukking op zijn gezicht naar de drie wolven zat te kijken. Met dreigende passen, liep hij richting Kelis. 'Zusje.' zei hij als begroetting en hij gaf haar een korte lik over haar hoofd. Die wolf moest maar eens weten wie zij waren, dan zou hij wel anders piepen. Hij plantte zijn kont neer op de grond, en keek de reu voor hem droog aan. 'Dark Fantasie dus.' mompelde hij, zijn naam zei hij op een wat spottende toon. Hij grijnsde en een witte rij tanden kwam tevoorschijn. De bomen rondom hen, bewogen af en toe met hun takken en als er dan toevallig een vogel opzat, was deze dood. Hij maakte een korte beweging met zijn hoofd en de lok voor zijn ogen ging even in een andere positie hangen, waardoor zijn gele oog weer zichtbaar werd, alleen viel hij twee seconden daarna weer terug op zijn voormalige posititie en zijn oog verdween weer. Hij keek voor kort vanuit zijn ooghoeken naar Kelis, en daarna richtte hij weer zijn blik op de reu voor zich.


( Zit in school nu :') )

Hij rolde met zijn ogen, en keek om. Een reu met een soort zelfde pluk als de teef voor hem had staarde hem aan, en deed zijn zegje. Woorden zonder Daden. Dacht hij kalm, -Zusje- zei de reu tegen de teef voor hem. Fantasie kon ook wel enige familie gelijkenis spotten in de twee, wie dachten ze wel dat niet dat ze waren? Ego strelende wolven? Die haatte hij zo. 'Kan ze het niet alleen af?' Sneerde hij met een korte grom, hij begon de situatie zat te worden. Het weze in zijn borst gromde woest en hij keek vals naar de reu, hij lachte toen schamper bok zokm woorden en besloot er nog iets aan vast te plakken. 'Of kan jij het niet alleen af?' Hij rolde met zijn ogen, duidelijkheid was hier in ieder geval wel. Hij zuchtte onhoorbaar binnensmonds, en richtte zijn beschadigde en gezonde oog op de teef. De reu had ook zo'n pluk maar die was tenminste waardig genoeg om zijn ogen te laten zien, die waren gifgeel. Iets daarvan bezorgde hem een rilling maar die onderdrukte hij wijs, zijn ogen zochten naar die van de teef. Die waren onvindbaar. 'Kom op joh. Are you scared for the true?' Gromde hij naar de teef en een vals grijnsje verscheen.

[Niet dood Please :') Mocht je hem aanvallen, Don't kill him >=] Ik ben al uit een uur geleden :'3]

'Inderdaad zeer ernstig.' Kelis' poten groeven wat dieper de grond in terwijl ze een triompfantelijke grijns opzetten. Haar turqouise tong werd even zichtbaar terwijl ze voor een moment haar bek opende. 'Mag ik je naam ook weten?' schamperde de reu tegen haar. Een glimlach krulde rond haar lippen. 'Op die toon niet nee..' ze zette zich omhoog. Ze was een redelijk klein teefje, maar zeker een pittige. 'Dan weet ik de naam van de wolf die zich heel wat vond.' Kelis' gloed nam wat meer aan terwijl haar oren naar voren gingen. Er was een licht blauwe gloed achter haar ogen te bekennen. Deze reu ging te ver. 'Ik ben Kelis. Kelis de gevreesde.' haar lichaam werd wat groter om zich dreigend over te laten komen. 'Dark Fantasie?' ze lachte schamper. Wat was dat nou weer voor een naam? Zo noemde je je kind toch niet? Zou zij niet doen. Niet zij. 'Wat is dat nou weer voor'n naam? Duistere Fantasie? Fantasie heb je, dat je denkt dat je mij aankan.' zei ze met een triompfantelijke glimlach terwijl haar staart heen en weer zakte. 'Ben je bang? Want die pluk voor je ogen zegt van wel.' dat was de druppel. Kelis gooide zichzelf - kop eerst, zodat haar hoorns zouden inslaan- op de reu waardoor ze beide tot de grond vielen. Haar tanden gooide zich om Dark Fantasie's keel. 'Je moet je gore bek over mij houden idiote reu.' haar stem klonk nu dubbel. Er klonk een zware stem en haar eigen stem door elkaar. Er klonken stemmen maar die hoorde ze niet meer. Pas toen; 'zusje' klonk, liet ze de reu los. 'Zixone.' zei ze met een glimlach. 'This should be fun.' haar spieren waren aangespannen. Ze hadden wel eens ruzie, maar beide hielden ze van elkaar. En beide wisten ze hoe ze moesten bekvechten. 63 jaar oefening.. Ze ontvieng een lik over haar hoofd en ze gaf Zixone een familie lik terug. 'Kom op joh. Are you scared for the true?' vervolgens klonk de lach van Kelis. De reu kon niet eens fatsoenlijk Engels. 'Zegt de reu die niet eens fatsoenlijk kan praten.' bracht ze uit waarnaar haar lach verminderde. Dat de reu die fout maakte was al leuk genoeg voor haar. Ze zette haar kont weer gewoon op de grond. 'Het moet zijn; scared for the truth. Anders zeg je; bang voor de waar..' ze rolde met haar ogen. Wat een amateur..

De grijns op zijn bek werd groter, toen de reu vroeg of Kelis het niet alleen aankon. 'Ze had je al lang vermoord als ze dat wou. En als ik erbij was, dan had ik nieteens mijn poten moeten vuilmaken aan jou, Fantasietje. Je onderschat haar.' zijn stem was kil en streng tegelijk. Hij schudde met zijn hoofd en de witte rij tanden was nog steeds zichtbaar. Hij bewoog zijn hoofd niet, toen hij een lik over z'n kop kreeg, maar de misselijkmakende grijns stond nog steeds op zijn snuit. 'Indeed.' zijn ogen gloeiden feller, toen de reu wat tegen hem zei. 'Ik kan jou met gemak aan.' siste hij naar de reu, die zichzelf wel geweldig vond. Dark Fantasie zei wat in het engels en Zixone grinnikte. Net op het moment dat hij wat wou zeggen, was zijn zus hem al voor. De manier waarop ze de woorden uitsprak tegen de reu, zorgde ervoor dat hij zijn lach moest inhouden. Het minste foutje dat je maakte, daar had Kelis wel commentaar op. Zixone hield wel van Kelis, alleen waren er een paar momenten dat hij haar de keel, samen met die van Faita kon doorbijten. Zixone gooide zijn kont weer in de lucht en schudde zich uit. Hij voelde dat er wat werd weggestoten en hij keek naar zijn poten. Een kleine muis lag een halve meter verderop en rolde zich weer op zijn buik, waarna hij wat mompelde dat op ' verdomde rotwolven' leek. Zixone rolde met zijn ogen en ging weer zitten, tegelijk met Kelis, waarna hij DF weer aankeek.

Hij onderdrukte een harde lach niet toen Kelis de woorden -Fantasie heb je, dat je denkt dat je mij aankan- uitsprak, hij grinnikte nog na en een valse grijns was zichtbaar. Hij wist al dat hij te ver ging maar toch kwam deze aanval onverwachts, de teef wierp zich op hem om uiteindelijk los te laten toen de reu aan kwam sjokken. Hij gromde en duwde zich omhoog, 'Gevreesd? Ik hoor geen geschreeuw anders.' Schamperde hij er achteraan. Kelis wat was dat nou voor naam? Hij rolde met zijn ogen, en keek het duo aan. 'Lief hoor, Familie reünie.' Doelde hij op hun bijna identieke uiterlijk, op de kleuren na. Hij grinnikte nog na, en voelde het beest grommen. Wat als hij zich nu eens liet gaan? Gewoon aanvallen, winnen kon hij niet tegen twee drie jaar oudere Uzo's. Hij dacht diep na, als hij haar aanviel kwam híj er ongetwijfeld bij. Andersom ook, hij schamperde nog even toen Kelis haar broer begroete. Zijn familie was ver weg, tot zijn opluchting. 'Wat is dit nou? Doden jullie me niet?' Hij deed alsof hij uiters bang werd plots., 'Niet doen hoor.' Zei hij overduidelijk nep-bang en hij ging een stapje achteruit. Gevreesd. Gevreesd. Leuk bedacht hoor. Dacht hij en voor dat hij het door had zei hij zonder spijt het hardop. 'Gevreesd. Gevreesd. Leuk bedacht hoor.' Herhaalde hij de woorden die hij dacht, hij keek hen om beurten aan en lachte vals.