Op zoek naar avontuur

Voorzichtig maar snel liep Tsuki de gigantische marmeren trap op. Ze was al geen welp meer, dat wist ze, maar toch was ze altijd opzoek naar avontuur..
Na een half uur traplopen, was ze eindelijk op het hoogste punt van de luchttempel. Ze keek even genietend naar het uitzicht, het uitzicht dat haar toen ze klein was altidj verbaasde.. Tsuki herrinerde zich nog goed dat zij en haar ouders altijd hier kwamen om naar het utizicht te kijken. Maar nu was alles anders.. Al een jaar geleden hadden ze geen aandacht meer voor haar en nu is het contact al helemaal weg...
Tsuki zuchtte even, waarna ze naar beneden keek, ver naar beneden.. Vanaf hier kon je heel Uzo zien..

Faita opende slaperig haar ogen en hoorde het geluid van klauwen die de stenen trap van de luchttempel beklommen. Ze kwam langzaam overeind en rechtte haar rug terwijl ze gaapte. Ze was hier voor de rust gekomen en nu werd haar rust verstoord door een dommerd. Ze fronste en bespiede de wolf vanuit het donkerste plekje van de tempel. Haar staart zwiepte gevaarlijk heen en weer en soms raakte hij de stenen muur die meteen een stuk verloor. Ze schatte de wolf veeeeeel jonger dan haar en haalde diep adem, ze was veel liever nog blijven liggen. Ze liep langzaam uit het donkere gedeelde op de wolf af en keek minachtend toe. Ze was een vele malen groter dan de wolf. 'Wat doe je hier?' grauwde ze. Ze had haar snuit een beetje terug getrokken en staarde met een ijzige blik naar de grijs, zwarte wolf. 'Je verstoord mijn rust dwaas. Volgende keer wat zachter de trap op komen.' zei ze sarcastisch. Ze haalde diep adem en keek even naar beneden, het gebied rond de tempel vond ze heel mooi, ze hield altijd eerder van dood en vederf maar toch had het natuur gebied wel wat. De wind duwde hard tegen haar lichaam aan en ze perste haar lippen tot een smalle streep wachtend op antwoord. Vroeger vond ze het altijd zo leuk om jongere wolven op te jagen. Kelis en zij waren de gevreesde wolven zusjes, iedereen was bang voor hen ... een heerlijk gevoel. Ze keek fronsend naar de wolf en tapte onrustig met haar klauwen op de grond. haar lange staard ging gevaarlijk heen en weer en ze keek nooit weg, het was een soort prooi besluipen, al besloop ze nu niemand.

'Wat doe je hier?' hoorde Tsuki opeens ene onbekende stem zeggen, ze draaide haar hoofd een kwartslag en keek de wolf aan, ze was groter als Tsuki, maar och toonde die bijna geen angst ,,Gewoon.." antwoordde ze en ze keek weer weg, naar de mooie natuur om haar heen ,,Kijken.." ze zuchtte even diep. De wind speelde met haar vacht en de harde wind dwong haar om vaker te knipperen als anders. Alles rondom de luchttempel was zo mooi, dat ze er wel dagen na zou kunnen staren..
Maar deze keer zat er een andere wolf bij en je wist maar nooit hoe die zouden reageren. Rustig ging Tsuki zitten en ze keek de andere wolf even kalm aan.
Ze wist niet wie deze wolf was en of ze goed of slecht was, dus ze moest voorzichtig zijn.

Faita keek schaapachtig naar Tsuki en perste haar lippen nog strakker op elkaar. 'Gewoon .. kijken? Oh wat boeiend.' zei ze. Ze liep een rondje om Tsuki heen en hief haar wenkbrauw arrogant. 'Kijken hé ...' zei ze quasi geïntreseerd. 'Is deze plek belangrijk voor je ofzo?' vroeg ze. Ze haalde diep adem en bleef naar de wolvin staren. Het was een lange tijd stil en ze had weer geen enkele keer weggekeken. 'Je irriteerd me.' zei ze na een tijdje. Ze grijnsde breed zodat haar hoektanden tevoorschijn kwamen. Ze had altijd al scherpe glimmende hoektanden gehad, het was angstaanjagend en goed om je tegenstanders mee af te schrikken. 'Maar je kan er zelf niets aan doen dat je suf bent. Je zou eens wat meoten trainen. Zou je goed staan hoor een echte ruggegraat.' zei ze sarcastisch. Ze hoorde wat vogels vrolijk fluiten en ergerde zich eraan. Ze was bezig een serieuze conversatie te voeren en daar moesten die beesten geen roet in gaan gooien. Ze ging met een plof zitten en gaapte ongeïntreseerd. 'Ik ben trouwens Faita, leuk je te zien hoor.' zei ze. Haar stem was een en al sarcasme, ach, ze meosten er maar mee leven. Ze keek weer langs Tsuki naar het landschap en verloor haar concentratie even. Haar staart raakte de grond een paar keer waardoor diepe putjes ontstonden. De wind duwde irritand genoeg nog steeds tegen haar lichaam aan en suisde in haar oren. 'Heb je je tong afgebeten?' vroeg ze. Ze vroeg zich af hoe dit gesprek zou lopen met haar zus erbij.

Tsuki keek nogsteeds zwijgend naar de wolf, ze luisterde wel naar haar woorden, maar leek neit op haar sarcasme te reageren, ze volgde de wolvin met haar ogen toen deze een rondje om haar heen liep. Ze bleef zwijgen tot de wolvin vroeg of deze plek belangrijk voor haar was, ze glimlachte en knikte even. Tsuki merkte de wolvin haar grote, glimmende hoektanden op, maar ze deed alsof ze geen angst had. Het was een heletijd stil, maar Tsuki bleef de wolvin aankijken.
'Ik ben trouwens Faita, leuk je te zien hoor.' drong de stem vna de wolvin later tot haar door, het klonk sarcastisch, maar Tsuki glimlachte gewoon en deed alsof ze het sarcasme niet gehoort had. ,,Ik ben Tsuki.." zei ze droog om zichzelf voor te stellen.
Faita's laatste vraag deed Tsuki grinneken.

Faita keek naar Tsuki die niets van angst liet blijken, het gaf haar de kracht door te drammen. Ze keek weer schaapachtig naar de wolvin en rolde met haar ogen. Ze had alleen haar naam gezegd, verder geen antwoord gegeven. Hatelijkheid. 'Wat sta je nou dom te grinneken schat?' gromde ze. Ze ging dichterbij Tsuki staan en draaide haar slanke lichaam zodat ze naast de teef stond. Met haar scherpe staart sloeg ze op de rug van Tsuki en glimlachte schijnheilig. 'Ach, ik hoor ook niet zo ... zó te doen hé.' zei ze. Haar ogen keken priemend naar Tsuki en ze stapte weer weg bij de teef. 'Vertel eens. Wat is er zo speciaal aan deze plek? Behalve dat het de ultieme slaapplek is en dat je er lekker kan rotzooien met andere.' zei ze. Ze keek ongeintreseerd uit haar ogen en hield haar kaken strak op elkaar nadat ze de woorden had uitgesproken. Ze slikte terwijl ze opnieuw naar de omgeving rond de tempel keek en zag vanuit haar ooghoeken een vogel op de top van de tempel zitten ... op precies de goede afstand. Ze hief haar kop en liep langzaam richting de vogel die net als de teef probeerde geen angst te tonen. 'Rot mormel.' siste ze. Ze sloeg met haar klauw tegen het mollige lijf van het beest die een eindje verderop weer op de grond landde. Ze duwde hem met gemak van de tempel af en hoorde een zachte plof. 'Heerlijk, diertjes plagen. Vooral als het eindigd met bloed. J'adore Bloed.' zei ze in haar loop terug naar de teef die ze afwachtend aankeek.

Na Faita's eerste opmerking hield ze meteen haar mond en keek de wolvin weer aan.Tsuki volgde Faita met haar ogen toen die opstond en naast haar ging staan. Ze voelde Faita's scherpe staart in haar rug, ze gromde binnensmonts [wat dus onhoorbaar is voor Faita] en luisterde naar de wolvin haar woorden. 'Vertel eens. Wat is er zo speciaal aan deze plek? Behalve dat het de ultieme slaapplek is en dat je er lekker kan rotzooien met andere.' vroeg Faita. Frieda glimlachte even droog ,,Ik hou van deze plek omdat je vanaf hier heel Uzo kan zien.." ze keek even weg en week haar ogen naar het utizicht ,,Het is een mooi uitzicht.." na een tijdje keek ze weer terug en ze merkte dat Faita weg was gelopen en een vogel van de tempel af had geduwt.
'Heerlijk, diertjes plagen. Vooral als het eindigd met bloed. J'adore Bloed.' hoorde Tsuki Faita zeggen toen die terug liep. Tsuki grijnsde even, zelf vond ze het ook leuk om met andere dieren te vechten en ze te 'plagen'.
,,Ik hou ook van bloed.." was het enige dat Tsuki zei toen ze merkte dat Faita haar afwachtend aankeek.